Page 22 - Yıldız'da Yaşam-Strateji Özel Sayısı

20 EĞİTİM
2021 hibrit yaklaşımları gördüğümüz bir dönem oldu. Eğitimde hibrit sistemleri nasıl değerlendiriyorsunuz?
Online eğitim döneminde verdiğim derslerde öğrencilerimin tükenmişliğini gördüm. Olağanüstü bir heves, heyecan ve istekle, “Kampüse ne zaman döneceğiz?” diye soruyorlardı. Dolayısıyla online
eğitimin üniversite kampüslerindeki randevunun yerine geçmemesi gerektiği daha net görüldü. Pandemi vasıtasıyla üniversiteler boyutlarına ve kaynaklara
göre, teknolojik bir dönüşüm geçirdiler. Mesela, biz derslerimizi online verebiliyor olsak da Sonbahar 2020’de yüz yüze eğitime hazırdık. Sınıflarımızdaki dersin veriliş kalitesinin de başka bir düzeye çıktığını söyleyebiliriz. Şimdi artık tüm sınıflarımızda ders verilirken, hoca tahtaya bir şeyler yazarken veya ekranda bir sunumu yansıtırken birçok farklı açıdan sınıfın kaydı alınıyor; ders naklen yayınlanıyor
ve en yüksek çözünürlükte kopyalanıp saklanıyor. Öğrenci 4. sınıfa geldiğinde bile 1. sınıftan aldığı bir dersi tekrar edebiliyor. Daha önce böyle bir şeye imkan yoktu. Öğrencilere kolaylık da oluyor; dersi
dinlerken not almaya artık gerek kalmıyor, dersin kaydı zaten var, hafızalarda da dört sene tutuluyor. Öğrenci dersi ister canlı ister sonra kayıttan dinleyebiliyor.
Sonbahar 2021’de artık öğrencileri kampüse getirdik. Şu anda gelenler
çok fazla, tabii gelmeyenler, online devam edenler de var. Diğer dinamikleri de unutmayalım, mesela trafik... Sınıflarımızdaki oturma ortamını seyreltmek için derslerimizi 8.30’da başlayıp 19.30’da biten geniş bir
zaman dilimine yaydık. Geldiğimiz noktada öğrencilerimiz, hem trafikte uzun zaman harcamıyorlar hem de kampüsteki ihtiyaçları olan etkileşimi gerçekleştiriyorlar. Hocasını görüyor, arkadaşlarını görüyor, yemeğini yiyor, kulüp faaliyeti varsa onu yapabiliyor...
2020 ve 2021’e baktığınızda bu yıllarda ortaya çıkan örneklerden hangileri eğitime katkı sundu? Aslında 40 küsur sene önce, 1975-1976’da benim Stanford Üniversitesi’ndeki öğretim üyeliği dönemimde de “online eğitim” gerçekleşiyordu. “Stanford Instructional
‘İYİ EĞİTİM’ NASIL OLMALI?
Bu soruya cevap verirken tereddüt ediyorum. Çünkü nesillerarası randevu çerçevesinde şöyle düşünüyorum. Çocuğun hak ve hürriyetlerine saygı duymak lazım.
İyi eğitimin çerçevesini belirleyen
ben olmamalıyım; bunu çocuklarla birlikte belirlemeliyim. Tecrübelerimin çokluğu ya da azlığı dolayısıyla bazı konulara müdahil olmamalıyım. Eğitimin nasıl olması gerektiğini yukarıdan aşağıya dikte etmemeliyim, onları serbest kılmalıyım ki istedikleri yerlerde koşabilsinler. Çocuklara şunu demişiz, bunu demişiz... Yapan yapar, yapmayan yapmaz; bunun peşinde koşmanın ailemi yok. Hibrit eğitimde de aynı durum söz konusu; hoca sınıfa öğrenciyi getirmek istiyorsa dersi o kadar güzel vermeli ki öğrenci de gelmeli.